Σύνταξη άρθρου: Κωνσταντίνος Ουρανός

 

Η οδός Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι, έρημη

Η αλήθεια είναι πως αυτός ο υποχρεωτικός και από σοβαρή ανάγκη αναγκαστικός εγκλεισμός έχει αρκετές όψεις. Εμείς θα σταθούμε στην κατακόρυφη αύξηση του χρόνου κατά τον οποίο βρίσκεται στον ίδιο χώρο η οικογένεια, οι γονείς και τα παιδιά.

Για τα παιδιά και τους εφήβους το σπίτι είναι η φωλιά μέσα στην οποία αισθάνονται ασφάλεια και ανεμελιά. Όλα τούς είναι γνώριμα, οικεία, προσαρμοσμένα στον χαρακτήρα, στην προσωπικότητά τους. Θα πει κανείς ότι αυτά είναι γνωστά. Σαφώς και είναι. Τώρα όμως μπαίνει και η παράμετρος της συνεχούς (ή της σχεδόν συνεχούς για όσους ακόμη εργάζονται έξω) παρουσίας των γονέων στο σπίτι. Υπό κανονικές συνθήκες πολλοί γονείς περιμένουν τα Σαββατοκύριακα ή και τις διακοπές, για να έχουν παραπάνω και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους, ο οποίος και ποτέ δε φτάνει. Τώρα τον έχουν άπλετο. Αρκεί να γνωρίζουν και πώς να τον διαχειριστούν. Χρειάζεται φαντασία, δημιουργικότητα. Ίσως και μια αίσθηση περιπέτειας. Κάθε οικογένεια έχει τον τρόπο της. Τα βιβλία, οι ταινίες, οι συζητήσεις, τα επιτραπέζια, ο καταμερισμός των δουλειών του σπιτιού βοηθούν. Πέραν αυτών και όσον αφορά στη σχέση γονέα-παιδιού επαρκεί ο χρόνος και η ενέργεια, ώστε να γίνεται μια, χωρίς την πίεση πια των έξω υποχρεώσεων, «κατεργασία» του δεσμού με το παιδί μας, η οποία σαφώς οδηγεί σε επανεκτίμηση του δεσμού αυτού. Το «πνίγουμε»; Είμαστε πιο «χαλαροί» από όσο χρειάζεται; Ευκαιρία να καταλάβουμε. Μας δίνεται επίσης και η ευκαιρία να το δούμε και ξεκούραστο, χωρίς το πρωινό ξύπνημα για το σχολείο, χωρίς τις άπειρες και εξουθενωτικές για όλους εξωσχολικές δραστηριότητες, που ναι μεν προσφέρουν αλλά και εξαντλούν, χωρίς το ατελείωτο διάβασμα και γράψιμο των κατ’ οίκον εργασιών. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει και το εξής πολύ σημαντικό: στις ευκαιρίες που δίνονται στον γονιό με την «καραντίνα», δίνεται και αυτή της τηλεκπαίδευσης του παιδιού του. Τι εννοούμε; Καθώς η σχολική τάξη «μεταφέρεται» στο σπίτι, ο γονέας έχει την ανέλπιστη ευκαιρία να παρακολουθήσει σε «πραγματικό» χρόνο τι ακριβώς συμβαίνει στη σχολική τάξη, πώς «στέκεται» το παιδί του μέσα σε αυτή, πόσο δύσκολη δουλειά είναι, τι πραγματικός κόπος καταβάλλεται και από το παιδί και από τον δάσκαλο/καθηγητή καθώς και τι (υψηλού επιπέδου και πολλές) δεξιότητες απαιτούνται από τον εκπαιδευτικό, για να γίνει σωστά το μάθημα. Ο γονιός αποκτά καλύτερη γνωριμία με το παιδί του ως μαθητή, κατανοεί καλύτερα τη λειτουργία της εκπαιδευτικής πράξης. Προσωπικά δε γνωρίζω αν θα ξαναδωθεί στους γονείς, αλλά και σε εμάς τους εκπαιδευτικούς, τέτοια ευκαιρία.

Τα παιδιά είναι ένας συνδυασμός μάθησης (με όλες τις έννοιες του όρου), χαράς και έγνοιας… Ας το σκεφτούμε τώρα, που έχουμε την τύχη να είμαστε μαζί τους στο αγαπημένο τους μέρος, το σπίτι μας.

 

 

Ηλ. Ταχ.: [email protected]

Κωνσταντίνος Ουρανός

Δάσκαλος

 

Αγάθη Πατσιούδη

Δασκάλα – Ειδική δασκάλα επί των Διαταραχών Λόγου

 

Ιωάννα Ασυλογιστάκη

Δασκάλα