Σύνταξη άρθρου: Κωνσταντίνος Μιαρίτης

Επιμέλεια άρθρου: Κωνσταντίνος Ουρανός

 

Εισήγηση επί του θέματος

Εν έτει 2019, και οσονούπω 2020, διανύεται μια περίοδος, κατά την οποία ένα πολύ υψηλό επίπεδο της ποιότητας ζωής των ανθρώπων θεωρείται δεδομένο. Τόσο πολύ μάλιστα, που για να συντηρηθεί, γίνεται, χωρίς καμμία σκέψη, μεγάλη κατάχρηση των πόρων της Γης.

Είναι γεγονός ότι πολλές ανάγκες που παλαιότερα θεωρούνταν πολυτέλεια, πλέον λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας και άλλων τομέων της κοινωνίας χρειάζεται μικρό κόστος και ελάχιστος χρόνος κάθε φορά, για να καλυφθούν. Αυτό βέβαια, σε πολλές περιπτώσεις, προκαλεί και τη φρενίτιδα της κατανάλωσης, πράγμα που έχει και ποικίλες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Πώς μπορούν οι επιπτώσεις αυτές να αποσοβηθούν είναι ένα ερώτημα, που, αν απαντηθεί, θα βοηθήσει πολύ. Ας δούμε τι γίνεται.

Στο παρόν άρθρο λοιπόν θα αναλυθούν δύο είδη καταστημάτων/επιχειρήσεων λιανικού εμπορίου της Μόδας, τα οποία πωλούν αυτό, που γενικώς, αποκαλείται το «παλιό ρούχο», το ρούχο που δε χρειάζεται να φτιαχτεί από την αρχή και άρα δε ρυπαίνει.

 

Παλαιομοδίτικα καταστήματα (Vintage stores)

Κατάστημα με παλαιομοδίτικα ρούχα στην οδό Ερμού, πλησίον της πλατείας Μοναστηρακίου

Τα παλαιομοδίτικα καταστήματα (βίνταντζ) εντάσσονται περισσότερο σε αυτό που καλείται «τέχνη και αισθητική» στο παλαιό ένδυμα. Καθώς είναι επιχειρησιακές μονάδες που ασχολούνται αποκλειστικά με ενδύματα, υποδήματα και αξεσουάρ 20 ετών και παλαιότερα (τα ρούχα που έχουν κλείσει 90 ή 100 χρόνια θεωρούνται αντίκες και λαμβάνουν άλλη μεταχείριση και πώληση). Οπότε γίνεται αντιληπτό ότι σε αυτά τα καταστήματα μπορεί κανείς να βρεί σπάνια και συλλεκτικά κομμάτια άλλων εποχών, που αλλοιώς είναι δυσεύρετα ή και σπανίζουν πολύ λόγω μοναδικότητας. Ο λάτρης του ενδύματος μετατρέπεται σε συλλέκτη. Σημειώνεται πως για να φτάσουν στα καταστήματα και να τεθούν προς πώληση, όλα τα εμπορεύματα περνούν από εξωνυχιστικό καθάρισμα σε κλίβανο αποστείρωσης και καθαρισμού. Ειδικοί εκτιμητές αναγνωρίζουν και καταγράφουν αν ένα «κομμάτι» θεωρείται βίντατζ καθώς και ποια αξία έχει με κριτήρια τη μοναδικότητα και την αισθητική του (ποσότητα και ποιότητα). Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι πολλά κομμάτια είναι οίκων μόδας υψηλής ραπτικής που υφίστανται και σήμερα ή έκλεισαν σε προηγούμενα χρόνια ή δεκαετίες, οπότε γίνεται αντιληπτό γιατί αξίζει η έρευνα και αγορά σε αυτά τα καταστήματα.

Το να φτάσει κάποιο ένδυμα σε κατάστημα βίντατζ συνιστά συγκεκριμένη διαδικασία. Ο έμπορος/καταστηματάρχης επιλέγει από την πηγή του μοναδικά και σπάνια «κομμάτια», για να τα αγοράσει χονδρικώς και να τα πουλήσει. Η συλλογή και η διαλογή γίνονται σε αποθήκες και έπειτα έρχεται η έκθεση προς πώληση για το ευρύ κοινό. Συνήθως τα παλαιομοδίτικα κομμάτια πωλούνται μεμονωμένα με βάση την αξία του καθενός, που τους έχει προσδιοριστεί. Ο τρόπος πώλησής τους ωστόσο παρουσιάζει πολλές εκδοχές. Μπορεί να βρει κανείς μαγαζιά τύπου μπουτίκ, όπου συνήθως βρίσκει πολύ σπάνια και συλλεκτικά κομμάτια παλαιών συλλογών μεγάλων οίκων μόδας. Ένας άλλος ενδιαφέρον τρόπος διάθεσης αυτών των σπανίων ρούχων και αξεσουάρ είναι η πώληση με «το ζύγισμα». Υπάρχουν μαγαζιά βίντατζ, όπου το κάθε κομμάτι ζυγίζεται από τον πελάτη σε ειδική ζυγαριά και, ανάλογα με το βάρος και το υπόβαθρο του κομματιού (εταιρεία παραγωγής, παλαιότητα, συλλογή), προσδιορίζεται η αξία πώλησής του.

 

Καταστήματα ρούχων «από δεύτερο χέρι»/μεταχειρισμένων (Second-hand stores)

Γνωστό κατάστημα με ρούχα «από δεύτερο χέρι» επί της οδού Αιόλου

Τα μεταχειρισμένα ρούχα και γενικά αυτά «από δεύτερο χέρι», όπως γίνεται αντιληπτό, έχουν να κάνουν με τη χρήση τους από κάποιον που τα αγόρασε πρώτος. Αυτή η πλευρά των μεταχειρισμένων και παλαιών ενδυμάτων, υποδημάτων και αξεσουάρ καταδεικνύει μια άλλη πρακτική και νοοτροπία για το ένδυμα. Γενικά στην κατηγορία  αυτή συμπεριλαμβάνονται ενδύματα, υποδήματα και αξεσουάρ των τελευταίων είκοσι ετών ή και παλαιότερων, που όμως υπάρχουν ακόμα σε αφθονία (στοκ – stock). Πολλές φορές μπορεί κανείς να βρεί και ρούχα μη αγορασμένα και αφόρετα, «με το καρτελάκι», που προέρχονται από περασμένες σεζόν και συλλογές εταιρειών και μαγαζιών «της σειράς». Η διαλογή και η επεξεργασία τους συν του καθαρισμού ακολουθούν το πρωτόκολο των βίντατζ κομματιών. Η φιλοσοφία των καταστημάτων αυτών είναι η επαναχρησιμοποίηση των κομματιών με κύριο δέλεαρ το πολύ σημαντικό οικονομικό όφελος του καταναλωτή. Οι τιμές τους είναι συνήθως πολύ κάτω του κόστους του εκάστοτε κομματιού εξαιτίας της χρήσης που έχουν υποστεί. (Στην αγορά, όταν ένα ρούχο αγοράζεται και χρησιμοποιείται, η αξία του κατεβαίνει στα μισά της αρχικής του.) Για αυτόν τον λόγο άνθρωποι που δεν θέλουν να ξοδέψουν χρήματα στην αγορά ενδυμάτων ή δεν μπορούν, επιλέγουν τα συγκεκριμένα είδη καταστημάτων. Φυσικά, είναι «πιο εμπορικά» από τα βίνταζ καταστήματα, όπου μπορεί να ξοδέψει κανείς αρκετά παραπάνω και να βρει παλιούς θησαυρούς.

 

Κλείνοντας με ένα μήνυμα για το μέλλον

Η αγορά παλαιών και πόσο μάλιστα μεταχειρισμένων ενδυμάτων θεωρείται ταμπού σήμερα και η ιδέα κάνει τους περισσότερους να νιώθουν άβολα καθώς και λόγω του κατακλυσμού των παροχών και των αγαθών από πρώτο χέρι, που είναι παντού διαθέσιμα. Ωστόσο, σήμερα η ανάγκη για ανακύκλωση και επαχρησιμοποίηση ενδυμάτων και των λοιπών αγαθών Μόδας αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την προστασία και διασφάλιση του περιβάλλοντος και του κλίματος του πλανήτη μας, της Γης μας. Μελέτες έχουν άλλωστε αποδείξει ότι η βιομηχανία της Μόδας αποτελεί μια από τις πλέον ρυπογόνες βιομηχανίες, εκπέμποντας ρύπους, που ξεπερνούν ακόμα και αυτούς που εκπέμπουν τα αεροπλάνα και τα πλοία μαζί, σε διάστημα ενός έτους. Η βιομηχανία της Μόδας όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε, απασχολεί εργασιακά εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες της κοινωνίας, σε πλανητικό επίπεδο. Η λύση βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα και αρκεί να υπάρχει θέληση και μαζική προσπάθεια για μια θετική αλλαγή, πρώτα για το σπίτι μας τη Γη και μετά για εμάς και την τσέπη μας.

 

Πηγή

Η ΜΟΔΑ… ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

 

 

 

Ηλ. Ταχ.: [email protected]

Μαριάνθη Ζαχαράκη

Σχεδιάστρια Μόδας

 

Kωνσταντίνος Μιαρίτης